Maandag 9 mei terug gekomen van mijn rondreis door Limpopo en 2 dagen Indaba Beurs in Durban. Hoogste tijd om het moois dat ik gezien heb met jullie te delen.
Op 28 april landden wij op O.R. Tambo en overnachtten we in Birchwood Hotel in Boksburg. Na 11 uur in een vliegtuig te hebben gezeten, is een beetje afleiding in de vorm van een drankje aan de bar meer dan welkom. We zijn aangenaam verrast door bar Hi Flyerz op terrein van Birchwood, er was live muziek en het was Ladies Night, de cocktails smaakten prima.
29 april – Eerst de huurauto ophalen, geboekt met korting, (bedankt Auto Europe!), een Honda CRV van Hertz, prima auto vooral voor de stukken gravel road die op het programma stonden. En dan op naar Kololo Game Reserve in Waterberg ( 3 uur rijden), heerlijke plek, mooie accommodatie waaronder grote familiehuizen, aardig en behulpzaam personeel en ongevaarlijk wild dat je kunt spotten vanaf je eigen veranda.
30 april – In de ochtend zijn we uitgenodigd voor een vroege gamedrive in het aangrenzende Welgevonden reservaat. Onze gids Jasper vertelt honderduit over alle dieren, we zien leeuwen, zebra’s, impala’s, giraffen, neushoorns en nog veel meer. Terug in de lodge ontbeten, spullen bij elkaar geraapt en in de auto gesprongen op weg naar onze volgende accommodatie, Mogalakwena River Lodge gelegen aan de “Mighty Mogalakwena River”net onder het plaatsje All Days. We reden er 3 uur over, veel sneller dan de door Google Maps berekende 5 uur (Google Maps dus niet blindelings vertrouwen!!!), laatste stuk is 37 km gravel road, uitstekend te doen, weg was van prima kwaliteit. Je komt er geen hond tegen, dus zorg ervoor dat je reservewiel in orde is en dat je voldoende benzine in je tank hebt. Mogalakwena Riverlodge is echt een paradijsje aan de gelijknamige rivier, compleet met krokodillen, heel veel vogels, libellen, slangen (wij hebben ze alleen op sterk water in het bijbehorende Research Centre gezien) en stilte. Complete stilte.
’s Avonds geniet je van de geluiden van de Afrikaanse Bush, vanaf de veranda aan de rivier. De Lodge wordt gerund door Mapula, een gezellige en leergierige vrouw, behorend tot de Venda stam. Heerlijk gegeten, het eten op Mogalakwena verdient naar mijn mening een Michelin Ster. ’s Avonds na het eten gaan we zitten rondom het kampvuur en kletsen met Mapula. Wij vragen haar naar de gebruiken en het leven van de Venda stam. Zij is erg benieuwd hoe het leven er in Europa aan toe gaat en hangt aan onze lippen.
Na afloop neemt Mapula de olielantaarn enLees verder brengt ons in het donker naar onze suite, direct gelegen aan de rivier. Op het gazon staan bordjes met de waarschuwing voor krokodillen. De geluiden van de nacht maken ons loom en voldaan vallen we in slaap. En ja hoor, ik heb er weer één gevonden: “een plek om helemaal blij van te worden”.Mogalakwena River Lodge
1 mei – Na ons afscheid van de staf en de Huis Struis, deze “volstruis” liep gewoon rond tussen de cottages, gaan we op weg naar onze volgende bestemming Mopane Bush Lodge gelegen vlakbij het Mapungubwe National Park. We verlaten de groene vruchtbare rivierbeddingen en al gauw zitten we weer in een hele andere omgeving met grote aantallen Baobab bomen, Mopane bomen en rotsformaties die mij doen denken aan de Grand Canyon. Wat een pech, het seizoen van de Mopane worm is al enige tijd voorbij, wij hadden deze “graag” geproefd, een lekkernij hier.
Bij aankomst in onze kamer staat een ongewenste gast ons op te wachten. Een “Baboon Spider” groter dan de palm van mijn hand, zit op de grond, hij heeft precies dezelfde kleur als de lemen vloer. Deze spin staat bij ons beter bekend als Tarantella, ieks! Het is niet dodelijk, wel pijnlijk als je gebeten wordt door deze engerd. Kamer is verder prima, zeer ruim, grote badkamer met “Walk-in-shower”en we hebben een veranda met uitzicht op de omgeving.
In de middag neemt Pietru de gids ons mee naar het Mapungubwe park voor een game drive. Hoogtepunt is toch wel het uitzicht van rotsen op The Confleunce, het samenvloeien van de rivieren die Zuid-Afrika (Limpopo River), Botswana en Zimbabwe (Sashe River) van elkaar scheiden. Het zal me niets verbazen als we hier 100 kilometer ver kunnen kijken. Beneden ons, bij de rivierbedding van de Limpopo rivier, staan olifanten te drinken, de zonnestralen komen hier en daar de bewolking heen, zo moet de aarde eruit hebben gezien toen er nog niemand was. Fantastisch! Na terugkomst genieten we van een Braai (barbecue) in de Boma (open vuurplaats). ’s Nachts toch maar even mijn slippertjes aan als ik naar de toilet moet.
2 mei – Na een heerlijk ontbijt neemt gids Andy ons mee naar de rotstekeningen van de San, te vinden op een privé concessie naast het Mapungubwe National Park. Ik heb al aardig wat van deze tekeningen gezien, maar de hoeveelheid, de uitstekende kwaliteit en het enthousiaste verhaal van Andy, maken het tot een uiterst interessant uitstapje. Rond het middaguur nemen we afscheid en vertrekken naar Pont Drif, de grensovergang met Botswana. We parkeren onze auto bij de grenspost tussen de vele andere auto’s, laten ons paspoort afstempelen voor vertrek uit Zuid-Afrika en we ontmoeten onze gids van Mashatu Game Reserve uit het Tuli Block in Botswana. Wat lacherig staan we te kijken naar het vervoermiddel dat ons naar de overkant van de Limpopo rivier, tevens grens met Botswana, gaat brengen. Het is een “gondel”, een stalen kooi aangedreven door een elektromotor aan de Botswana zijde. Voor R35 p.p. zoeven we over het water, met krokodillen natuurlijk, naar de overkant van de rivier. Ik ben in Botswana! Eerste keer, ik vind het reuze spannend. Na het afstempelen van onze paspoorten stappen we in de jeep voor een tocht van 45 min. naar Mashatu Main Camp. Onderweg komen we langs de “luchthaven” met een windsok, blusauto, toiletten en aankomst en vertrekhal. Hiervandaan vertrekken er o.a. vluchten naar Kasane in het noorden van Botswana.
We zouden in het Tented Camp overnachten, maar “helaas” zat dit vol en mogen onze intrek nemen in één van de prachtige suites van Mashatu Main Lodge. Die ochtend was de president van Botswana zojuist uit de lodge vertrokken, hij schijnt een frequente bezoeker te zijn. Wat een fantastische suite hebben wij, compleet met glazen schuifpui met uitzicht op de drinkplaats, een gigantische badkamer, inloopkast, 2 toiletten, alles prachtig ingericht met Afrikaanse accenten. Na de High Tea, maken we osn klaar voor de game drive. MallMad is onze gids, een betere hadden we ons niet kunnen wensen. Mallmad brengt ons die dag naar de leeuwen en de volgende ochtend naar de cheeta’s. We zien giraffen, zebra’s, gieren, jakhalzen, wrattenzwijnen, heel veel impala’s, corybusters (grootste vliegende vogel in Afrika). En tot slot een prachtige Ephippiorhynchus senegalensis, een Sadle Billed Stork (ooievaar), wat een apparaat is dat zeg. Vooral de geluiden van de natuur hier in de Bush van Botswana, Tuli Block, geven me een echt Afrika gevoel. Wederom heel erg goed gegeten.
3 mei – In de ochtend na onze tweede game drive nog een bezoek gebracht aan het Tented Camp. Mooi kamp dat volledig in de natuurlijke omgeving is opgenomen. Aan het eind van de morgen vertrekken we weer richting de grens, halen onze auto op aan de andere kant van de Limpopo rivier en rijden richting de Soutpansbergen, weer een compleet ander landschap. Dat is toch wel iets dat ik heel verbazingwekkend vind, elke keer veranderd het landschap in korte tijd compleet, prachtig! Na een stop bij de “Vulstasie” in Vivo slaan we linksaf richting Makhado/Louis Trichard. We bellen Kathryn, de dochter van de eigenaar van Leshiba Wilderness Estate, om haar op de hoogte te stellen dat we over een half uur onder aan de berg staan. Omdat onze auto hoog op de wielen staat rijden wij met gemak naar boven. Op advies van Kathryn in de eerste versnelling, we doen we er een half uur over. Het is een weg vol met hobbels en geulen, als het zou hebben geregend waren we bij Kathryn in de auto gestapt. Je kunt je altijd laten ophalen onder aan de berg als je dat liever hebt. We rijden langs de velden van Leshiba en zien een heleboel giraffen, een baby giraffe die nog geen week oud is, neushoorns, ook met een baby van twee weken oud, wrattenzwijnen en impala’s.
Het Venda dorp is prachtig, het bestaat uit allemaal kunstwerken. De basis is een oud Venda Dorp, waar Joyce de assistent manager en kokkin, zelf is opgegroeid. Joyce haar vader ligt hier op de berg begraven. Joyce vertelt hoe zij hier vroeger als kind speelde, ze wijst de rots aan waarop zij ging staan om te roepen naar de kinderen van het volgende dorp. “Spelen we hier, of spelen we bij jou?” dat is wat zij elkaar toe riepen.
Toen John het land kocht en de hutten liet renoveren, haalde hij een Venda kunstenares naar de plek om er iets unieks van te maken. In haar dromen kreeg de kunstenares van haar voorouders te horen, wat er gemaakt moest worden en hoe. Het resultaat zijn prachtige hutten, met San tekeningen op de melkglazen ramen, fleurige kussens gemaakt van Venda stoffen. Een heerlijk bed en een douche om nooit meer onderuit te gaan. Joyce heeft het vuur aangestoken in de “Vuurplaas” en we genieten van onze wijn met adembenemend uitzicht op de bergen rondom en zien beneden ons de impala’s die rondjes rennen om de waterplaats, achter de bavianen aan. We liggen in een deuk, zoiets geks zie je niet vaak. De neushoorns staan te grazen en de zon gaat langzaam onder, het is stil, heel stil. Joyce heeft de tafel gedekt in het restaurantje. De kachel staat aan, de kaarsen branden en er staat een boeket met veldbloemen op tafel. De kleedjes en kussens passen qua kleur precies bij het peper en zoutstel, gehuld in een “jasje” van kraaltjes. En dan het eten………… Ohoh wat was dat ontzettend lekker en met zoveel liefde klaar gemaakt. Joyce verklapt dat ze wel graag mee met ons naar Europa zou willen om daar te werken als kok. Ze zou uitermate succesvol zijn, maar ik kan me haar niet voorstellen, gelukkig, in een drukke stad als Amsterdam.
Ook Mallmad verlangt er naar om weg te gaan uit Afrika, ik heb geprobeerd uit te leggen dat wij Europeanen juist op zoek zijn naar de rust en de prachtige natuur, de plek waar hij leeft. Dat Europa uiterst druk en hectisch is, de mensen vaak in zichzelf zijn gekeerd en dat we met heel veel mensen op een klein stukje aarde wonen. Heb verteld dat wij ervan genieten om zo dicht bij de natuur te kunnen zijn in Afrika. Hij knikt, het was hem al vaker verteld.
Deze maaltijd was één van de toppers van deze reis, we rollen ons bed in. We krijgen een olielamp mee als verlichting, er is zwakstroom in de hut, maar geen 220 volt voor een föhn of een oplader. Deze mogen in Joyce haar keuken annex kantoor worden gebruikt, een keuken met een uitzicht om steil van achter over te vallen, ze knikt lachend, ja deze keuken is uniek. Niet alleen deze keuken Joyce, Leshiba is uniek, een ongelooflijke plek om helemaal tot rust te komen.
4 mei – We vertrekken in de ochtend. Na de zelfcatering huizen in het nabij gelegen kamp en het trainingskamp (hout bewerking) te hebben gezien, rijden we vanuit de “hemel” de weg weer naar beneden en rijden zwijgend richting Makhado. Dit was mooi. Dit was heel erg mooi. We stoppen voor twee uur bij Madi a Thavha en raken in een leuk gesprek gewikkeld met Marcelle en Jochem, zij runnen deze prachtige lodge, net buiten het plaatsje Makhado. Manlief Aart is al onderweg naar Durban, voor de Indaba, grootste beurs in Afrika voor het toerisme. Er hangt een aangename sfeer in Madi a Thavha, Marcelle vertelt ons dat dit wel eens anders is geweest. Marcelle en Aart kochten deze, van oorsprong, boerderij van een blanke boer die weinig respect had voor zijn personeel. Het personeel is omgeschoold en met veel plezier werken ze nu op deze prachtige plek, met een groot gazon, veel bloemen, een workshop, een gallery met lokale kunst en een aantal gastenverblijven. Jammer dat we hier niet wat langer kunnen blijven.
We nemen afscheid en rijden naar Shiluvari Lakeside Lodge. Een prachtige plek met een heerlijke veranda met uitzicht op het meer. Onze kamer is ruim en ingericht met Afrikaanse accenten. Shiluvari kan echter wel hier en daar een opknapbeurt gebruiken. Shiluvari heeft een leuke curioshop met veel lokale Arts & Crafts, een zwembad, bar en restaurant.
5 mei – In de ochtend neemt onze gids Lucky, die ook de kok is van Shiluvari, ons mee naar de dorpen in de buurt. We bezoeken een werkplaats voor houtsnijwerk, een “naaiatelier” waar prachtige stof wordt bedrukt en een kinderopvang met een schat van een lerares. De kinderen zien er zo gelukkig uit, terwijl ze niets hebben. Ze zingen voor ons, dansen en rollen over de grond, dit alles naar aanleiding van de tekst van het liedje. Ik laat wat geld achter bij de lerares en vraag haar of ze iets voor kinderen wil kopen. In het atelier koop ik een prachtig batik tafelkleed met “Kaapse Kippen” erop.
We nemen afscheid van Lucky en kijken nog even rond op de markt van het plaatsje Elim, vol met groente en fruit. Bij het hospitaal op de hoek van de straat, is het een drukte van belang. Het hospitaal puilt uit van de Aids patiënten, het is uiterst triest. Hopelijk krijgt Zuid-Afrika na de verkiezingen deze zomer een president die wel bij zijn verstand is en niet verkondigd dat een douche na de daad voldoende is om je te beschermen tegen Aids. Lucky is, net als de lokale bevolking, helemaal klaar met Zuma, hij is zijn beloften niet nagekomen. Had Madiba maar het eeuwige leven, zucht.
We rijden over de N1 terug richting Johannesburg. De N1 tot Polokwane is slechts één baan, er is geen middenberm, het tegemoetkomend verkeer suist langs ons heen. Mensen halen halsbrekende toeren uit om in te halen. Op een gegeven moment wordt de auto voor ons ingehaald, een idioot gaat ook weer deze inhalende auto inhalen. Er rijden drie auto’s naast elkaar, op een weg waar maar één baanper richting is. Gelukkig wordt het tweebaans na Polokwane en we nemen de afslag bij Nylstroom richting Vaalwater voor onze laatste overnachting van deze ontdekkingsreis: Makweti Game Reserve in het Welgevonden reservaat. Na 4 uur rijden komen we bij de hoofdingang van Welgevonden aan waar Jacques, de manager, ons op staat te wachten met de open landrover. In een half uur rijden we naar een nieuw paradijsje op onze route. Wat is het hier mooi. De houten veranda ligt pal aan de waterplaats waar het stikt van de impala’s en wrattenzwijnen. Zittend in de fauteuils genieten we van de volstrekte stilte. Vogels zingen, insecten zoemen, de impala’s drinken bij de waterplaats.
We gebruiken een (hele) late lunch, een smakelijke salade en een heerlijk toetje voordat we op gamedrive gaan. We zien verrassend veel wild en de natuur is hier weer heel anders dan in het stuk Welgevonden dat we vanuit Kololo zagen. Jacques weet ontzettend veel te vertellen over de dieren, de sporen, de planten, bomen en vogels. Hij heeft een voorliefde voor vogels, ik leer weer allerlei nieuwe dingen over de Afrikaanse Bush. We zien een zeldzame antilopensoort, de Tsessebee, deze antilope is met een topsnelheid van 90 km/pu, de snelste antilope ter wereld. En wat een geluk hebben we als we tegen het vallen van de avond een cheeta zien met 3 welpen. En het wordt nog mooier, vlak naast het pad ligt een levenloze mannetjesimpala misschien een uur geleden gedood. De cheeta’s zijn inmiddels helemaal volgevreten en lopen waggelend en spinnend, de struiken in. Ze gaan liggen uitbuiken, slaperig van al het vlees dat ze gegeten hebben.
Cheeta’s kunnen maximaal 6 welpen baren, veel jongen overlijden voordat ze volwassen zijn. Een moeder met 3 van zulke grote welpen, moet wel een goede en slimme jager zijn. Het is een prachtig schouwspel en voldaan rijden we terug naar de lodge. We eten in de boma, het is wederom een fantastische maaltijd. We eten Kudu Potjie (spreek uit poikie) Kos, een gietijzeren potje met stoofvlees van koedoe, vooraf een butternut (soort pompoen) soep en als toetje Melktert (melkgebak). Lekker Afrikaans, ook deze kok is weer een ware kunstenaar.
We gaan slapen, ik knap zowat uit mijn broek. Heb er zeker 2 zwembanden bij gekregen deze trip en mijn maag is denk ik 2x zo groot als een week geleden. Ben blij dat ik hier niet werk, veels teveel lekkers. Jacques brengt ons via de hangbrug naar onze slaapplek, het wild is hier “free roaming” dus als het donker is mag je alleen onder begeleiding over het terrein lopen. Onze suite is er één van de vijf, allen gelegen op enige afstand van elkaar. Het zijn stuk voor stuk paleisjes, grote slaapkamers, een badkamer met inloopdouche, buitendouche, dubbele wastafels van gebakken klei, een groot bad en een apart gedeelte voor de toilet. De openslaande deuren geven toegang tot het terras “betreden op eigen risico” staat er op het bordje. Kan ik me iets bij voorstellen, in de ochtend had een enorme olifanten stier een bezoek gebracht aan het terras van het restaurant. Het terras staat op palen, maar de olifant was zo groot dat hij nonchalant zijn slurf over de balustrade kon hangen. De gasten stonden werkelijk oog in oog met deze enorme Bull. Vanaf ons terras leidt een loopbrug naar een volgend dek met relaxstoelen en een privé dompelbad. Wauw wat een enorme luxe hier in Makweti Game Reserve, wat zijn we bevoorrecht om dit mee te mogen maken.
In de ochtend vroeg op voor onze laatste game drive van deze trip. We drinken koffie in de lounge en eten warme scones voordat we op pad gaan. Het is fris, maar de poncho’s zijn lekker warm en er liggen zelfs twee warmwaterkruiken in de jeep. Het wordt weer een prachtige rit met veel wild. Na terugkomst een heerlijk ontbijt met gerookte zalm en gepocheerde eieren. Er staat een heerlijke verse fruitsalade met o.a. frambozen, nog niet eerder gehad en een kaasplateau. We kopen nog enkele souvenirs in de curioshop waar ze ontzettend mooie en unieke dingen verkopen. Om één uur nemen we afscheid van de staf en Jacques brengt ons terug naar de Main Gate waar onze auto staat. In 3 uur rijden we terug naar de luchthaven van Johannesburg. Ik neem afscheid van mijn vriendin die mee was als fotograaf, zij vliegt ’s avonds terug naar Nederland en ik neem de vlucht naar Durban voor twee beursdagen op de Indaba.
Het was een trip om nooit te vergeten! De Limpopo provincie is adembenemend mooi, heel divers en weer zo anders dan andere delen van Zuid-Afrika.
Meer foto’s zijn te vinden op onze Facebook pagina
Mocht ik je enthousiast hebben gemaakt, binnenkort is bovenstaande reis te boeken op de website www.gosouthafrica.nl. Het is ook mogelijk om de genoemde accommodaties los bij ons te boeken. Maatwerk is immers de specialiteit van Gosouthafrica.nl.
Al eens geweest op de hierboven beschreven plekken? Ik ben benieuwd wat jíj ervan vond, laat een reactie achter op deze blog!